W miniony piątek (30.09) nastąpiło uroczyste odsłonięcie tablicy upamiętniającej mjr. Sykstusa Mądrego, oficera Garnizonu Chojnice w latach 1922-1938 oraz adiutanta dowódcy 1. Batalionu Strzelców, zamordowanego przez sowieckie NKWD w Katyniu 1940 r.
Podczas uroczystości obecna była córka majora pani Sława Barlitz z rodziną, która w słowach pełnych wzruszenia podziękowała wszystkim zaangażowanym w działania mające na celu upamiętnienie postaci jej ojca. Obecni byli także senator Stanisław Lamczyk, dyrektor Policealnej Szkoły Medycznej w Chojnicach Marek Lemańczyk, radni Rady Miejskiej oraz młodzież z chojnickich szkół.
Przypadek Sykstusa Mądrego potwierdza, że pamiętamy nie tylko o rodowitych chojniczanach, ale również o tych, którzy znaleźli tutaj swój dom – mówił w swoim przemówieniu zastępca burmistrza Adam Kopczyński. – Można powiedzieć, że major Mądry powrócił do swojego garnizonu po 100-latach jak tutaj zaistniał. Cześć i chwała panie Majorze. Chwała Bohaterom! – dopowiedział Antoni Szlanga przewodniczący Rady Miejskiej w Chojnicach, który zabiegał o upamiętnienie majora. Następnie na jego cześć odegrano utwór „Cisza”.
Tablica pamięci Sykstusa Mądrego została umieszczona przy ul. Świętopełka, w miejscu dawnych koszar Batalionu Strzelców, a obecnie siedziby Policealnej Szkoły Medycznej. Jak zaznaczył dyrektor placówki Marek Lemańczyk, w murach szkoły jest jeszcze wiele śladów po Batalionie, a uroczystość poświęcona pamięci majora była świetną okazją do przygotowania okolicznościowej wystawy.
Sykstus Mądry syn Stanisława i Wiktorii z Maszczyków urodził się 27 marca 1896 roku w Sosnowcu. Tam ukończył wyższą szkołę realną im. Stanisława Staszica w dzielnicy Pogoń. 01.04.1919 r. ochotniczo wstąpił do Wojska Polskiego i wziął udział w Powstaniu Górnośląskim w 1919 r. Po udziale w powstaniu kontynuował karierę wojskową. 1920 r. skończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Warszawie i 01.05.1921 r. został awansowany na podporucznika. Pierwszym garnizonem młodego oficera został Lublin, a kolejnym Chojnice, do których przybył 30.09.1922 r. Został wyznaczony na dowódcę plutonu, a następnie dowódcę kompanii w 66 Kaszubskim Pułku Piechoty w Chojnicach (01.11.1922 – 28.02.1926). 01.02.1923 r. został awansowany na porucznika. W tym czasie (30.11.1924 – 08.08.1925) odbył także staż w 8 pułku saperów. W 1926 r. stacjonujący w Chojnicach batalion 66 p.p. został wyłączony z jego składu i przemianowany na 1 Batalion Strzelców. 01.03.1926 r. Sykstus Mądry przeniesiony został do 1 Batalionu Strzelców, gdzie od 30.03.1931 r. pełnił obowiązki adiutanta dowódcy 1-ego Batalionu Strzelców. 14 marca 1931 r. zawarł w Chojnicach (akt nr 18/1931) związek małżeński z Wandą Rozalią Najdowską. Z małżeństwa urodziły się dwie córki: Krystyna i Sława. Następnie 19.03.1938 r. Sykstus został awansowany na kapitana i w drugiej połowie 1938 r. wyznaczony na etat oficera żywnościowego w batalionie manewrowym Ośrodka Wyszkolenia Rezerw Piechoty w Różanie n/Narwią, gdzie przeprowadził się wraz z rodziną. 01.09.1939 wybuchła II wojna światowa. Sykstus Mądry brał czynny udział w walce. 03.10.1939 r. brał udział w bitwie pod Kockiem i tam kpt. Mądry dostał się do niewoli niemieckiej, a z czasem wraz grupą blisko 14 tys. jeńców przekazany został sowietom. Kapitan Mądry trafił do obozu Bołoto, gdzie przebywał prawdopodobnie od momentu przekazania go Rosjanom do początków listopada. Do Kozielska przywieziono Sykstusa Mądrego transportem jeńców z Ukrainy prawdopodobnie na początku listopada 1939 r. 05.03.1940 r. Ławrientij Beria, szef NKWD ZSRR, napisał list do Józefa Stalina z propozycją wymordowania polskich jeńców wojennych przez rozstrzelanie. W kwietniu 1940 r. w Kozich Górach k/Katynia dopełnił się los kpt. Sykstusa Mądrego.
